آواآوا، تا این لحظه: 12 سال و 10 ماه و 13 روز سن داره

پاداش بهشتی من

بازي و انديشه - قسمت دوم

1391/8/17 22:16
نویسنده : مریم
421 بازدید
اشتراک گذاری

بچه ها عقل ندارند ، احساس قوي دارند. وقتي از پدر و مادر "نه" زياد مي شوند دچار انسداد مي شوند و هيچ كاري انجام نمي دهند. از نشانه هاي اين مورد وسواس، هيچ تلاشي نكردن و به هيچ چيزي دست نزدن است. اين بچه ها بسيار ذهن گرا مي شوند. بچه هايي كه در بازي دچار ناكامي مي شوند - خوب بازي نمي كنند- دچار اضطراب و ترس مي شوند. اين بچه ها "چسب" دارند. تنها بازي نمي كنند. مدام مي خواهند به پدر يا مادر بچسبند. در بزرگسالي انسانهايي عصبي مي شوند.
***
به جاي "نه" گفتن به كودك هدايتش كنيد. اگر يك "نه" گفتيد ده تا "آره" به جاش بگذاريد. بچه ها بايد ريسك كنند. بايد بدوند. نگوييد "ندو" وظيفه ما امن كردن محيط بازيست نه جلوگيري از بازي.
***
به جاي "نرو" بايد بگذاريم "برو نترس من مواظبم"
***
بچه ها كمك نمي خواهند ، ما بيخودي به آنها كمك مي كنيم. به جاي "كمك بي مورد" ،"حمايت صحيح" بگذاريم.
***
رشد شخصيت 8 مرحله دارد. 3 مرحله اش در 5 سال اول زندگيست.
اولين مرحله در يك سال اول زندگي اتفاق مي افتد و آن "امنيت در برابر ناامني" است. نوزاد در سال اول زندگي تصميم مي گيرد كه دنيا جاي امني هست يا نه. مرحله دوم "خود باوري در برابر شك" است. بين يك تا سه سال اتفاق مي افتاد و آن زمانيست كه كودك تصميم مي گيرد كه آيا تواناست يا ناتوان. مرحله سوم "ابتكار در برابر احساس گناه" است كه بين 3 تا 5 سالگي اتفاق مي افتد و در آن كودك تصميم مي گيرد كه باارزش است يا بي ارزش.
***
به بچه ها پيام "نه" و ناتواني ندهيد.
***
تقسيم بندي بازيها با توجه به گروه سني

بازيها در 6 سال اول زندگي هرمي را مي سازند كه "پي"شخصيت كودك است. هر چه كودك در 6 سال اول زندگي بهتر و خلاقانه تر و آزادتر بازي كند اين پي براي بعدها قويتر و محكمتر خواهد بود. روي پي كوچك نمي توان ساختمان بزرگ ساخت. پي ريزي "تجربه مستقيم كودك در محيط" است.

1- بازيهاي مناسب براي تولد تا دو سالگي
تولد تا دو سالگي دوره حسي حركتي است. مغز كودك بر اساس تجربيات و حواس پنج گانه اش برنامه ريزي مي شود. اين دوره ، دوره "تحريك" است. بايد سلولهاي مغز كودك مدام توسط محركهايي تحريك شوند.
اولين گروه بازيها بازيهاي "دست ورزي" هستند. دست ورزي براي تحريك لامسه.
كودك بايد با هر آنچه در فضا ست ارتباط پوستي داشته باشد. لمس كند. از مايعات شروع مي شود تا جامدات مي رسد. بگذاريد با همه چيز بازي كند. " آب ، خاك، برنج، چاي" و هر چيز ديگر. - به جز چيزهاي واقعا خطرناك. وقتي بچه بازي مي كند "كيف" كنيد نه اينكه "عذاب" بكشيد. بچه احساستان را مي فهمد و در لوح ضميرش ثبت مي شود و آخرش يك مهر مي خورد. سياه يا رنگي.مثل :
با خاك بازي كردم ، خيلي كيف داد ولي مامان ناراحت شد. ( مهر سياه)
،
گروه دوم بازيها بازيهاي "ديداري" هستند. بچه ها بايد خوب، زياد و كامل ببينند. بچه ها را جايي ببريد كه رنگ زياد است، مثل پارچه فروشي. ميوه فروشي.
،
بچه ها را با نگاه وسيع بزرگ كنيد. امكانات ما جهت رشد بچه نامحدود است. تمام هستي و كائنات جز امكانات ماست. بچه ها را محدود نكنيد. بچه ها را ببريد از ارتفاع به همه جا نگاه كنند و اجازه بدهيد مدتها بمانند و تصوير بگيرند. ببريدش به دريا ،كوه و جنگل.
،
گروه سوم بازيهاي "شنيداري" است. جهت تحريك شنوايي. بچه بايد طيف صدا را بشنود. براش صداسازي كنيد. براش موسيقي خوب بذاريد. نوع موسيقي مهم نيست اما سعي كنيد استاد نواخته باشد. - يك استاد آن را نواخته باشد.-
،
گروه چهارم بازيهاي "جنبشي" است. با اين بازيها كودك مهارتهاي حركتي پيدا مي كند. بچه ها را از راه صاف راه نبريد. بگذاريد براي خودشان راه به وجود بياورند. از سنگ، از تپه ، از درخت بالا بروند.
***
كار با كودك زير دو سال كار استرات‍ژيك و دير بازدهي است. اين كارها را انجام بدهيد تا در 15 سالگي بچه نتيجه اش را ببينيد.

- خلاصه جلسه دوم كلاس بازي و انديشه، آقاي سلطاني ،موسسه مادران امروز
منبع : وبلاگ روزنگار خانم شين

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (0)